නෝම්බි.... රාමදාන්...... නෝම්බි.... රාමදාන්......

අස්සවුම්  - උපවාසය

ඉස්ලාමය මිනිස් සමාජය උතුම් ශ්‍රේෂ්ඨ සමාජයක් කරා මෙහෙයැවීමට නොයෙකුත් ආකාරයේ ප්‍රායෝගික ක්‍රම සහ විදි හඳුන්වා දී තිබේ. ඒ අතරින් උපවාසයට හිමිවන්නේ සුවිශේෂ ස්ථානයකි.

එනම්, යහපත් මධ්‍යස්ථ සමාජයක් ගොඩ නැගීමට නම් එම සමාජ ඒකකයේ සෑම තනි පුද්ගලයෙක්ම යහපත් මානසිකතත්වයක් ඇති ආධ්‍යාත්මික අතින් දියුණු අය විය යුතුයි. එසේ වීමටනම් ඔහු හෝ ඇය තුළ දේව බියභාක්තියක් තිබීම අත්‍යවශ්‍යයි.

“විශ්වාසවන්තයනි (මුස්ලීම්වරුනි) !, නුඹලාට පෙර විසූ ජන (සමාජය)ට අනිවාර්ය කලාසේම, නුඹලාටත් උපවාසය රැකීම අනිවාර්ය කර ඇත. ඒ එය තුලින් නුඹාලා (අල්ලාහ් (දෙවියන්ට)) බියබැතියන් වනු පිණිසය.”

උපවාසය අඟවන "අස්සවුම්" යන වචනයේ සෘජු තේරුම වන්නේ 'වළක්වා' ගැනීමයි. එනම්, අප ප්‍රියකරන ජීවිතයට අත්‍යාවශ්‍ය දේවල් වන ආහාරපාන හා ලිංගිකත්වයෙන් දවසේ නියමිත කාලයක මිදී සිටීම හෝ වැලකී සිටීමයි.

තනිකරම දෙවියන්ගේ තෘප්තිය බලාපොරොත්තුවෙන් සෑම මුස්ලිම්වරයකුම මේකලයේ උපවාසයේ යෙදෙති. මෙහිදී අප උගත යුතු පාඩම වන්නේ හලාල් වූ එනම් අනුමැතිය ඇති  දෙයින් අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය පතා වැළකිය හැකිනම්, අල්ලාහ් අපට නොකළයුතුයැයි අණකර ඇති දෙයින් වැළැකීම ඉතාමත් පහසු කාර්යයක් නොවේද?

මුහම්මද් නබිතුමාණන්ගේ හදීසයකින් මෙසේ පැවසෙයි.

“කවරෙකු මුසාවන් පැවසීමත්, රැවට්ටීමත්, අපචාරයන්හි නිරතවීමත් අත්හැර නොදමන්නේ ද ඔහු අනුභව නොකොට, පානය නොකොට සිටීම කෙරෙහි අල්ලාහ් (දෙවියන්ට) කිසිදු තැකීමක් නැත.”

(ග්‍රන්ථය බුහාරී)

දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදය හා ආදරය අපේක්ෂාවෙන් උපවාසයේ නිරතවන කිසිවකුගේ සිත කිසියම් පාපක්‍රියාවක් වෙත නැඹුරු වනවිට ක්ෂණයකින් තමා උපවාසයේ නිරතව සිටින බව සිහිපත් වී එම පාපක්‍රියාවෙන් ඔහු දුරස්වනු ඇත. ඔහු තුල ඒ සදහා ශක්තියක් මේ උපවාසය තුලින් නිර්මාණය වනු ඇත. එහි එක් මූලික පියවරක් ලෙස අල්ලාහ් (දෙවියන්)ගේ දූතායාණන් වන මුහම්මද් (සල්) තුමාණන් මෙසේ පවසා සිටියේ,

“කිසියම් කෙනෙකු තමන්ට පහරදීමට හෝ බැනවැදීමට උත්සාහ කලේනම් ඔහුට ‘මම උපවාසයේ නිරත වී සිටින්නෙමි’ යයි පවසා එතැනින් ඉවත් වන්න.”

මෙසේ උපවාසය රැකීම එනම් කුස පමණක් නොව මුළු සර්වාංගයම උපවාසය රැකීම තුල එනම් මනුෂ්‍යා තුල හොද සංයමයක් නිර්මාණය වේ. එපමණක් නොව තමන්ට එරෙහිව ක්‍රියාකල තැනැත්තාහට තමන්ගේ උපවාසය සිහිකිරීම තුල අනවශ්‍ය ආකාරයට එදිරිවාදිකම් හට ගැනීමෙන් දෙදෙනාම වැලකේ. මෙය හොද ආදර්ශයක් බවට ද පත්වේ.

උපවාසයෙන් බලාපොරොත්තු වන පහත සඳහන් දෙයින්වැලකී සිටීම පමණක් නොව මේ පාපක්රියාවන් අපේ හදවතින් මකාදැමිය යුතුය.

1. වෛර, ක්‍රෝධය, ඊර්ෂ්‍යාව

2. අනුන්ගේ දේවල්වලට ආශා කිරීම

3. තණ්හාව

4. අනුන්ට රිදවීම

5. කුමන්ත්‍රණ කිරීම

6. ඕපදූප කතාකිරීම

7. කාලය අපතේ යැවීම.

අපතුල ජනිතවිය යුතු යහපත් ගතිගුණ සමහරක් නම්

1. කරුණාව, දයාව, මෛත්‍රිය

2. අනුන්ගේ දුකේදී ඔවුන්ට සහයවීම

3. දුප්පතුන්ට උදවිකිරීම

4. යහපත මෙහෙයවා අයහපත වැළැක්වීම

5. වැඩිහිටියන්ට ගෞරව කිරීම

6. දෙමව්පියන්ට ඇප උපස්තනකිරීම

7. අසල්වැසියාට ප්‍රේම කිරීම.

ඉස්ලාම් දහම පවසන බොහෝ වත්පිලිවෙත් මනුෂ්‍යාගේ මනස හා සෘජුවම බැදී පවතින කාරණයකි. එයට එක් සාධකයක් ලෙස මෙම උපවාසය ද සදහන් කලහැක. මේ උපවාසය තුලින් මනුෂ්‍යා තම සිත පාලනය කිරීමට පුරුදු පුහුණුවීම ද ඉස්ලාම් පෙන්වාදෙන කාරණයකි. මනුෂ්‍යාගේ සිතෙහි පාලනය මනුෂ්‍යාගෙන් මිදී පැවතීම තමා අද ලොව බොහෝ විනාශයන් අපරාධයන් සිදුවීමට මූලික හේතුව. තමන්ට කිසිසේත් වැලකිය නොහැකි යයි පවසන දෛනික අවශ්‍යතාවයන් වන ආහාර පාන හා ලිංගික අවශ්‍යතාවයන් තමා පිලිගෙන සිටින දෙවියන් වෙනුවෙන් වැලකී එය සතුටින් භාරගනී. තම සිතට වහල් ‍ෙවනවා වෙනුවට සිත වහල්කරගනී. මේ නිසා යහපත් අයහපත් කරුණු බුද්ධිමත් ලෙස තෝරා බේරාගෙන තම ජීවිතය යහපත් ආකාරයට සකස් කිරීමට හැකියාව ලැබේ. සිත යනු සෑම විටම මනුෂ්‍යාට වඩා පියවරක් ඉදිරියෙන් සිටින දෙයකි. නමුත් මේ මනස උපවාසය තුලින් පහසුවෙන් ජයගැනීමටත් එය වහල්කර ගැනීමටත් මුස්ලිම්වරයෙකු හට හැකිවේ. මෙය මනුෂ්‍යයෙකු වශයෙන් ලබන ලොකුම ජයග්‍රහණයකි.

Posted in: Sinhala Islam.,ඉස්ලාම් දහම,උපවාසය